Tutuşturan
Ankara’nın kaldırımlarında gençliğimi çürütüyorum. Bir gün gitmeye mecbur olduğumu bilsem de her gün kalmak yeminleri ediyorum. Ellerim ceplerimde sallanarak yürüdüğüm bu sokaklarda sırlarım utançlarım ve gözyaşlarım. Bu kente geyikli geceler uzak! Ne varsa elime yüzüme bulaştırıp hesaplaşamadım, yarım yamalak Elinden tutup ağlayan kumral bir kızı Gelip sana sığınıyorum. Ben bugünden yarını biliyorum. Farketmeseler de duvarların arkasını görüyorum. Bu şehrin acımasızlığı dilencilerin yüzlerinde Bize de iyi davranmayacak biliyorum. Biz kimsenin allı pullu çocukları değiliz. Beklediği mutlak bir gün var. Hissediyorum Neyim varsa tortop edip bir tepeye çıkıyorum. Kıyısı yok.. Fırlatıp atsam bütün şehir mesul yaşanmışlıklarımdan. Yapamıyorum. Bu kente geyikli geceler uzak. Tutup ağlayan kumral bir kızı yanına geliyorum. Gelip, sana sığınıyorum. Ölü insanlar müzesi burası! Bir tarafta intihar edenler Bir tarafta deli gibi yaşamak isteyenler. Farketm...