KİM?

Artık gitme vakti. Yolculuk nereye diye sorma. Bir rotası yok bu yolculuğun. Sadece bir terk edileni var.

Bu evler hep burada durur , belki beklerler birilerini. Bu bacalar daima tüter.Benim şehrimde yıldızlar gece geç saatlerde ortaya çıkar. Ondan önce gök insanlarındır. Onlar uyur. Benim yıldızlarım çıkar ortaya. Gece geç saatlerde gök benimdir. Gözyaşım arındırır kirli göğü.

Otogarlarda daima bekleyenler vardır. İnenler ise bilirler beklendiklerini. Benim yolculuğumda bekleyenim yok hiçbir otogarda. Ve bende beklenmediğimi bilirim, kırılmam.

Bu yollardan daima insanlar geçer , bu kaldırımlar hiç boşalmaz. Gecenin en tenhasında bile belki bir ayyaşa, belki bir terk edilmişe yoldaştır. Kaldırımlardakiler, ya bir yere giderler ya bir yerden kaçarlar. Ben ikisi de değilim. Ben sadece ararım.

Meskenim dünya değil ve bir mezar edinmeye çalışmıyorum artık. Ha bu arada evimden de kovuldum. Üzülmem.

Buradaki insanlar daima yoğundurlar, uğraşırlar, çabalarlar, hırslanırlar. Zamanlarını para karşılığında satarlar. 

Ama artık gitme vakti. Bu yolculukta rota yok. Sadece bir terk edileni var bu yolculuğun.